Krzysztof Kononowicz

---

Życiorys

Krzysztof Kononowicz, znany ze swojego barwnego życia i działalności, pochodzi z rodziny o korzeniach kresowych. Urodził się w Kętrzynie jako syn Bronisława i Leonardy Bykowicz. Miał dwóch braci, a jego ojciec przeszł ludzki skarb, będąc więźniem łagrów w latach 1949–1954. Dzieciństwo spędził w Strzelcach na Białoruskiej SRR, skąd w 1958 roku repatriował się do Polski, osiedlając w Mazurach, a później w Białymstoku.

W Białymstoku Krzysztof ukończył szkołę podstawową oraz zawodową, został kierowcą-mechanikiem. Z perspektywy czasu można zauważyć, że jego losy były skomplikowane. Po odbyciu służby wojskowej otworzył się na życie publiczne, w 1980 roku przystępując do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, jednak zrezygnował w 2002 roku. Pomimo że od tego czasu jest bezrobotny, to swoje życie zawodowe spędził jako kierowca w różnych firmach, w tym w Trans Mlecz oraz w białostockim MPK Białystok.

W 2002 roku Kononowicz rozpoczął swoje ambitne plany polityczne, jednak jego pierwsza kandydatura na prezydenta Białegostoku, złożona na samym końcu rejestracji, nie została zatwierdzona. W 2006 roku postanowił ponownie zawalczyć o wyznaczone stanowiska, kandydując z listy KWW Podlasie XXI wieku. Choć zdobył 1,89% głosów, stał się osobą powszechnie rozpoznawalną dzięki swojemu wystąpieniu w telewizji, które zdobyło popularność w Internecie. Jego słynne frazy powtarzane były w różnych serwisach informacyjnych, a także w mediach społecznościowych.

*(…) Żeby nie było bandyctwa, żeby nie było złodziejstwa, żeby nie było niczego.*

*(…) nie będzie biurokractwa, nie będzie łachmaństwa (…)*

Fenomen Krzysztofa Kononowicza odbił się szerokim echem nie tylko w Polsce, ale i w mediach zagranicznych, takich jak „Der Spiegel” czy „The Sydney Morning Herald”. Po wyborach, zgłosił nieprawidłowości w kampanii, związane z posunięciami proboszcza Parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku, ponieważ uznano, że naruszył on ciszę wyborczą. W 2006 roku założył Biuro Interwencji Obywatelskich.

Media ujawniły, że za Kulą Kononowicza stoi Adam Czeczetkowicz oraz dr Marek Czarniawski, działacze Polskiej Partii Narodowej, którzy mieli na celu wypromowanie komitetu wyborczego. W 2007 roku ponownie ubiegał się o miejsce w Sejmiku Województwa Podlaskiego. Kolejne niepowodzenie jako kandydat na prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej czy próby w wyborach do Parlamentu Europejskiego tylko przyczyniły się do utrwalenia jego pozycji w przestrzeni publicznej.

W 2010 roku, w trudnej sytuacji finansowej, zwrócił się do internautów o pomoc, co spotkało się z dużą mobilizacją społeczną, a jego akcja przyniosła efekty, chociaż została zrealizowana w sposób budzący kontrowersje. W 2011 roku zyskał jeszcze więcej rozgłosu, pojawiając się na meczu jako kibic Legii Warszawa przeciwko Wisły Kraków. Wydarzenia te miały miejsce w tłem wielu innych incydentów, takich jak pożar jego domu w 2012 roku.

Od 2015 roku, filmy z udziałem Krzysztofa zdobywały popularność na YouTube, co przyczyniło się do uformowania zjawiska znanego jako Uniwersum Szkolna 17. W 2018 roku trafił na obserwację do szpitala psychiatrycznego w Choroszczy, a jego kanał w serwisie YouTube osiągnął ogromną liczbę subskrypcji, co sprawiło, że odniesiono się do niego jako przykładu patostreamingu. Choć w 2022 roku znowu stał się przedmiotem zainteresowania mediów, przez opinię Rzecznika Praw Obywatelskich, Marcina Wiącka, który zainterweniował w sprawie jego wizerunku.

Obecność Kononowicza w mediach prowadziła do licznych kontrowersji związanych z jego opieką przez ekipę kanału Mleczny Człowiek, a jego stan zdrowia ulegał pogorszeniu. W 2024 roku zapowiedziano zakończenie działalności kanału, choć nic takiego się nie wydarzyło.

Zarzuty, oskarżenia i procesy sądowe

W marcu 2007 roku, Informacyjna Agencja Radiowa poinformowała o tym, że prokurator rejonowy w Białymstoku rozpoczął postępowanie dotyczące domniemanego znęcania się Krzysztofa Kononowicza nad swoją matką.

Ta decyzja była bezpośrednio związana z emisją reportażu Kononowicz Show w Polskim Radiu Białystok. Kononowicz stanowczo zaprzeczył oskarżeniom, twierdząc, że nigdy nie krzywdził matki, a także postanowił złożyć doniesienie na autorkę reportażu, domagając się dodatkowego zadośćuczynienia wysokości 40 tysięcy złotych. W końcu śledztwo zostało umorzone.

Niecałe pięć miesięcy później, 21 sierpnia 2007, jego postać znów znalazła się na czołówkach gazet, gdy w Białymstoku spowodował wypadek samochodowy. Lokalne media zajęły się tą sprawą, informując o incydencie.

W pewnym momencie, we wrześniu 2015 roku, Krzysztof Kononowicz był ofiarą napadu we własnym domu, podczas którego został również okradziony i mocno pobity. Sprawcy zostali ostatecznie skazani przez Sąd Okręgowy w Białymstoku na kary pozbawienia wolności w czerwcu 2016 roku.

Inny znaczący incydent miał miejsce 22 marca 2019 roku, kiedy to został zatrzymany przez policję i przewieziony do aresztu pod zarzutem znęcania się nad zwierzętami. Złamanie prawa w tej kwestii mogło skutkować karą pozbawienia wolności do trzech lat.

Prawie rok później, 9 grudnia 2019, Kononowicz ponownie został napadnięty i pobity w swoim domu przez trzech mężczyzn, którzy go okradli.

W maju 2021 roku spowodował kolizję drogową, na szczęście bez ofiar, aczkolwiek jego samochód został poważnie uszkodzony. Jeszcze w tym samym roku, w listopadzie, stracił prawo jazdy z powodu nie stawienia się na wymagane badania.

Filmografia i obecność w mediach

Krzysztof Kononowicz zyskał uznanie nie tylko wśród widzów, ale również twórców filmowych, występując w dwóch znaczących produkcjach. Jego filmowa obecność obejmuje:

• film fabularny „Ciacho” z 2010 roku, gdzie zagrał rolę prokuratora,
• film dokumentalny „Kononowicz” z 2020 roku, w którym wystąpił jako on sam.

Warto dodać, że historia Kononowicza zainspirowała Rafała Skalskiego do stworzenia etiudy studenckiej pt. „Żeby nie było niczego” w 2007 roku. W tym samym roku, pojawił się również w reklamie radiowej firmy Netia.

Nie tylko filmy, ale także muzyka miała swoje miejsce w jego karierze. Wystąpił w teledysku do utworu „Nie będzie niczego”, który został wykonany przez hip-hopowy zespół Grupa Operacyjna. Dodatkowo, wraz ze swoją matką, można go zobaczyć w teledysku do piosenki „Rypcium Pypcium” zespołu Rybcie znad Biebrzy.

Kononowicz zagościł również w mediach telewizyjnych. 15 listopada 2006 roku był gościem programu „Tok2Szok”, prowadzonego przez Piotra Najsztuba oraz Jacka Żakowskiego. Kolejnym jego wystąpieniem była rola w programie „Puk, puk, to my!” emitowanym 23 grudnia 2013 roku.

Największym zainteresowaniem mediów cieszyła się produkcja z 29 czerwca 2020 roku, kiedy to w programie „Alarm!” na TVP1 zaprezentowano reportaż poświęcony Kononowiczowi i jego współlokatorowi. Materiał zwrócił uwagę na kontrowersyjne treści, które pojawiały się w ich internetowych nagraniach, w tym różne sytuacje związane z alkoholem oraz innymi kontrowersjami społecznymi. Podczas kręcenia reportażu interweniowała policja, a sytuacja eskalowała, gdy Kononowicz zaatakował dziennikarkę Telewizji Polskiej, kierując w jej stronę wulgaryzmy oraz stosując przemoc fizyczną.

22 października 2022 roku w programie „Sprawa dla reportera” wyemitowano odcinek, który był w pełni poświęcony jego osobie. W ten sposób Kononowicz nadal pozostaje w centrum zainteresowania mediów oraz widzów.

Wyniki wyborcze

W niniejszym dokumencie przedstawimy wyniki wyborcze Krzysztofa Kononowicza w różnych kadencjach. Analizując jego osiągnięcia, można zauważyć zmiany w ich skali oraz wpływ na lokalną politykę.

Rok wyborów	Komitet wyborczy	Typ organu	Okręg	Uzyskany wynik
2006	KWW Podlasie XXI Wieku	Prezydent Miasta Białegostoku	–	1676 (1,89%)
		Rada Miasta Białegostoku	nr 3	102 (0,71%)
2007		Sejmik Województwa Podlaskiego III Kadencji	nr 1	295 (0,01%)

---

Oceń: Krzysztof Kononowicz

---